Հա, ամե՛ն ինչ։ Ծնվելուց մինչև մահ, կյանքում ամեն բան առաջին անգամ է լինում։ Մենք երբեք նույն կերպ չենք շնչում։ Ամեն անգամ թթվածինը թոքերն առնելիս մենք տարբեր ենք շնչում, մեր ոչ մի քայլ նախորդին նման չէ, մենք նույն կերպ չենք ծամում և, նույնիսկ կոպերը թարթելիս, ամեն անգամ աչքերը բացելիս տարբեր կերպ ենք աշխարհին նայում։ Մեր ապրած յուրաքանչյուր հաջորդ վայրկյանը չի կարող կատարելապես նման լինել ապրած նախորդ վայրկյանին, որովհետև մենք փոփոխվում ենք անդադար․․․ դե ոչ բոլորը, ցավոք։
Հասարակությունը, անհատները տարբեր կերպ ենք արձագանքում այս կամ այն բանին։ Բայց բացասական ըկալումների ձևաչափերի շարքում մի առանձնահատուկ էլեմենտ կա, որ ես չափից շատ եմ սիրում։
Աշխարհի բնակչությունը հատել է 7 միլիարդի սահմանագիծը, ուրեմն, մենք արդեն ունենք 7 միլիարդ միմյանցից կատարելապես տարբեր անհատականություններ։
Դրանց մի որոշ մասը ակտիվ է, մյուս մասը՝ պասիվ, ոմանք քաղաքական գործիչներ են, ոմանք՝ համասեռամոլ։ 7 միլիարդից շատերը քծնող են, որոշները՝ հպարտության ու եսակենտրոնության գագաթնակետին։ Նրանք կա՛մ հզոր են, կա՛մ թուլամորթ։ Մարդիկ կա՛մ բարի են լինում, կա՛մ չկամ, բայց կյանքումս երբեք չեմ կարողացել ընդունել մարդկային ԷԺԱՆԱԳԻՆ տեսակը։
Հասարակությունը, անհատները տարբեր կերպ ենք արձագանքում այս կամ այն բանին, բայց պաշտում եմ, երբ էժանագին մարդու ուղղությամբ մետաղադրամներ են նետվում, ապացուցում դրան, որ ինքը ոչնչություն է ի համեմատ արժեքների։ Էժանագին մարդուն ոչինչ չի փրկի, դրանք որպես կանոն քաղծկեղով են հիվանդ, որովհետև այնքան են էժանացած իրենց մտքերում, հոգում, մարմնով այնքան են էժան, էժան են նույնիսկ ստերում ու էժանագին են նրանց զգացմունքները, որ նույնիսկ մետաղադրամն ես ափսոսում նետել դրանց ուղղությամբ։ Էդ էժանությունն իրենց հոգևոր քաղծկեղի է բերում, որը վրա է հասնում միանգամից վերջին աստիճանով։ Մի կողմից մտածում ես․ "միգուցե փրկե՞լ սրան", հետո հասկանում ես, որ էժանագին մարդուն նույնիսկ օգնության ձեռք մեկնելիս էժանագին շնորհակալություն ես ստանալու ի պատասխան։
Առաջին անգամ եմ դիմում, որովհետև առաջ անգամ խորապես գիտակցեցի դիշովկության աստիճանը։
Էժան եք, ոմանք, ամենուր և ամեն կերպ էժանագին եք։ Խղճա՞լ։
Չէ՛։ Խղճահարությունը նույնիսկ նվազագույն արժեհամակարգով մեկին կարող է հասնել, իսկ ձեզ սատկացնել է պետք, որովհետև ձեզ հետ մի օդ շնչելիս մահն անխուսափելի կդառնա։
Ես նետում եմ մետաղադրամը քո՛ ուղղությամբ, որ ճակատիդ կպնի ու քո իսկ ուղեղի դատարկության զրնգոցը ականջներդ խլացնի։
Աշխարհի բնակչությունը հատել է 7 միլիարդի սահմանագիծը, ուրեմն, մենք արդեն ունենք 7 միլիարդ միմյանցից կատարելապես տարբեր անհատականություններ։
Դրանց մի որոշ մասը ակտիվ է, մյուս մասը՝ պասիվ, ոմանք քաղաքական գործիչներ են, ոմանք՝ համասեռամոլ։ 7 միլիարդից շատերը քծնող են, որոշները՝ հպարտության ու եսակենտրոնության գագաթնակետին։ Նրանք կա՛մ հզոր են, կա՛մ թուլամորթ։ Մարդիկ կա՛մ բարի են լինում, կա՛մ չկամ, բայց կյանքումս երբեք չեմ կարողացել ընդունել մարդկային ԷԺԱՆԱԳԻՆ տեսակը։
Հասարակությունը, անհատները տարբեր կերպ ենք արձագանքում այս կամ այն բանին, բայց պաշտում եմ, երբ էժանագին մարդու ուղղությամբ մետաղադրամներ են նետվում, ապացուցում դրան, որ ինքը ոչնչություն է ի համեմատ արժեքների։ Էժանագին մարդուն ոչինչ չի փրկի, դրանք որպես կանոն քաղծկեղով են հիվանդ, որովհետև այնքան են էժանացած իրենց մտքերում, հոգում, մարմնով այնքան են էժան, էժան են նույնիսկ ստերում ու էժանագին են նրանց զգացմունքները, որ նույնիսկ մետաղադրամն ես ափսոսում նետել դրանց ուղղությամբ։ Էդ էժանությունն իրենց հոգևոր քաղծկեղի է բերում, որը վրա է հասնում միանգամից վերջին աստիճանով։ Մի կողմից մտածում ես․ "միգուցե փրկե՞լ սրան", հետո հասկանում ես, որ էժանագին մարդուն նույնիսկ օգնության ձեռք մեկնելիս էժանագին շնորհակալություն ես ստանալու ի պատասխան։
Առաջին անգամ եմ դիմում, որովհետև առաջ անգամ խորապես գիտակցեցի դիշովկության աստիճանը։
Էժան եք, ոմանք, ամենուր և ամեն կերպ էժանագին եք։ Խղճա՞լ։
Չէ՛։ Խղճահարությունը նույնիսկ նվազագույն արժեհամակարգով մեկին կարող է հասնել, իսկ ձեզ սատկացնել է պետք, որովհետև ձեզ հետ մի օդ շնչելիս մահն անխուսափելի կդառնա։
Ես նետում եմ մետաղադրամը քո՛ ուղղությամբ, որ ճակատիդ կպնի ու քո իսկ ուղեղի դատարկության զրնգոցը ականջներդ խլացնի։
Комментариев нет:
Отправить комментарий