Բնությունը գեղեցիկ է։ Այն գրգռող է։ Այն ապշեցնում է հզորությամբ։ Ես կարող եմ երկար նայել քոսային տենդին, զառանցանքին, խենթությանը, որ ապրում է եղանակը։ Այն այնքան անկեղծ է իր սկզբունքներում, երբեք չի թաքցնի իրեն ձևական տաքուկ արևի հետևում։
Հիմա հասկանում եմ, թե որքան են եղանակները նման ազգություններին։
Գերմանիայում գրեթե մեկ տարի ապրելուց հետո ես սկսեցի մտածել, թե ինչու՞ է այդ երկում եղանակն այդքան մեղմ ու հանդարտ, ներդաշնակ։ Այն նման էր հենց գերմանացիներին։ Միջինում 22 աստիճան տարվա ընթացքում։ Իտալիայում ես բացահայտեցի իսկական տապը։ Նրանք նույնքան զգացմունքային են, ինչպես իրենց արևը։ Իսկ Պրահայում․․․ Պրահայում ամեն ինչ մռայլ է, համարյա թե միշտ, այնքան մռայլ, ինչպես թաքուն չեխական ցանկություններն ու խամրած փողոցները։ Ավտսրիացիները ճոխ են, ֆրանսիացիները՝ անտարբեր։ Հոլանդացիները նման են հնդկահավի, չնայած, որ հնդկացիների (առավելևս՝ հնդիկների) հետ կապ չունեն։ Ամերիկացիները անդեմ են, ինչպես իրենց եղանակը, բնությունն ու կացությունը։
Վրացիները ցուցադրական են, ռուսները՝ խորամանկ ու տակնահան, նույնքան տակնահան, որքան նրանց սառն ու ցուրտ ձմեռներն են։ Ուկրայինացիները միջին են, դրա համար դրանց հողը ցախավել ցանելու պարագայում անգամ մի ծառ կբուսնի։ Մակեդոնացիք ոչնչացել են, անգամ չեմ էլ պատկերացնում, թե ի՞նչ եղանակներ են Մակեդոնիայում։ Հյուսիսային Կորեայում ամեն ինչ ծածկված է, բայց ծխով, ամպով, թե արտանետումներով՝ նույնիսկ Կենտրոնական Հետախուզական Վարչությունը չգիտի։
Հայերը․․․ իսկ հայերիս մոտ ամեն ինչ փոփոխական է։ Մենք և՛ ամառ ենք, և՛ գարուն, և՛ աշուն ու մի լավ ձմեռ։ Մեր մոտ անձրևաները տռոպիկական են, իսկ արևները՝ անապատային։
Մերոնք ամեն ինչին սովոր են։
Մերոնք ուրիշ են։
Մերոնք երբեք մի կոնկրետ եղանակ չեն ունենա։
Մեր մոտ բողոքական է ձյունը, անձրևը, տապը։
Մենք երգում ենք եղանակի մասին, բայց միաժամանակ փախչում ենք դրանից։ Մենք վախկոտ ենք և ուրախ, մենք հազոր ենք և տխուր՝ միևնույն պահին։
Մենք այն ենք, ինչ անում է մեր եղանակը մեզ հետ․․․
Комментариев нет:
Отправить комментарий